در روستاههای اطراف سنندج، سقز و قروه تهیه انواع ظروف سفالی مرسوم بوده است. مواد اولیه مورد مصرف سفالسازان شامل خاك رس و موی بز است همچنین برای پرداخت آن از سنگ استفاده می شود. در حال حاضر به صورت پراكنده و ابتدایی و بدون چرخ سفالگری به صورت فتیله ای و نواری، ظروفی كه اغلب كوزه های بزرگ و كوره های نان پزی بوده و جنبه مصرف محلی دارند ، می سازند و در كوره های ساده كه به صورت چاهی در زمین حفر می شود و بوسیله چوب و سوخت حیوانی آن را حرارت داده و می پزند.