این روستا ناخودآگاه حس جنگلهای شمال ایران و روستای دیدنی ماسوله را برای بیننده تداعی می کند. در این روستا كه در 10 كیلومتری شهر پاوه از مسیر روانسر در استان كرمانشاه واقع شده ، خانه هایی وجود دارد كه با تلاش ساكنین از سد صخره های كوهستانی عبور كرده اند و در سینه كش كوه سكونت گاهی امن و آرام برای خود ایجاد نموده اند؛ اینجا هر همسایه ای ، پشت بام خانه اش را به حیاط خانه بالایی تبدیل كرده. این روستا از شمال و شمال غرب به كوه سربرده ، از غرب و جنوب غربی به كوه سرپاسارد ، و از شرق به كوه قاقران محدود میشود. ارتفاع روستای شمشیر از سطح دریا یك هزار و 780 متر با اقلیمی معتدل و خشك می باشد هرچند آب و هوای شمشیر در بهار و تابستان معتدل و مطبوع و در فصل زمستان سرد و خشك است. رودخانه 'چم شارا' در جنوب این روستا جریان دارد. روستای شمشیر قدمتی طولانی دارد و گویا، نام قبلی آن شش میر به معنای شش امیر و خان بوده است.مردم روستای شمشیر به زبان كردی و با لهجه هورامی سخن میگویند. مسلمان و پیرو مذهب تسنن هستند. درآمد اكثر مردم این روستا از فعالیتهای زراعی، باغداری و دامداری تأمین میشود. عمده محصولات زراعی روستای شمشیر شامل گندم، جو، شبدر، گوجهفرنگی، خیار و بامیه است و گردو، آلوچه، توت و هلو نیز از محصولات باغی و سردرختی آن است. از مهمترین محصولات دامی روستای شمشیر میتوان از فرآوردههای لبنی مانند ماست، پنیر و كشك نام برد. جاجیمبافی، موجبافی، گیوهبافی و توپدوزی از صنایع دستی رایج این روستاست . شمشیر، روستایی كوهپایهای با بافت مسكونی متمركز است كه اكثر خانههای آن در یك طبقه و با سقفهای مسطح و به صورت پلكانی ساخته شدهاند، به طوری كه سقف یك خانه حیاط خانه دیگری است.این نوع معماری كه از شرایط توپوگراف محدوده كوهستانی متأثر است، در بیشتر نواحی كوهستانی كردستان و گیلان متداول میباشد. فضاهای ایجاد شده در خانههای روستاییان مشتمل بر ایوان، اتاقها، مطبخ، تنورخانه، سرویس بهداشتی، انبار و طویله میباشد. به دلیل بهرهگیری از نور و انرژی خورشید، جهت عمومی خانهها رو به جنوب است.مصالح به كار رفته در اكثر خانههای روستا شامل سنگ، گل، آجر، گچ و چوب است، برخی خانههای جدید با مصالح آهن، سیمان، گچ، آجر و سنگ ساخته میشوند. در روستای كوهستانی شمشیر جاذبههای طبیعی متنوعی وجود دارد كه هر یك ویژگیهای جالب توجهی دارند: رودخانه پرآب گلال كه در جنوب روستای شمشیر جریان دارد، از ارتفاعات شاهو سرچشمه میگیرد و پس از عبور از جنوب روستا، در دوآب به رودخانه سیروان میپیوندد. حواشی این رودخانه با درختان بلند و گیاهان مرتعی پوشیده شده و از تفرجگاههای زیبای روستا به شمار میآید. ارتفاعات شاهو در مجاورت روستا قرار دارد. این ارتفاعات از جنوب شرقی روانسر آغاز و به صورت دیوارهای به هم پیوسته تا مرز ایران و عراق ادامه مییابد. این ارتفاعات كه مرز طبیعی میان استان كردستان و كرمانشاه است، مناظر طبیعی بسیار زیبا و بدیع دارد. در اطراف و داخل روستا باغهای انبوه و گستردهای وجود دارد كه چشمانداز آنها به خصوص در بهار و تابستان بسیار زیبا و دلنواز است. این باغهای سرسبز و زیبا همراه با چشمهساران فراوان، فضاهای بسیار دلپذیری برای گذران اوقات فراغت گردشگران فراهم نمودهاند.در سه كیلومتری روستای شمشیر تفرجگاه جنگلی چم شارا واقع شده است، كه یكی از زیباترین پاركهای جنگلی منطقه به شمار میآید. این جنگل زیبا واجد جاذبههای فراوان و ارزشمند گردشگری و طبیعتگردی است. منطقه جنگلی درك در 4 كیلومتری روستا واقع شده كه درختان انبوه بلوط و بادامكوهی و چشمهسارهای زیبا از ویژگیهای این تفرجگاه جنگلی است. باغ خداویس در داخل روستا، با برخورداری از فضای مناسب و درختان متنوع میوه و نیز تفرجگاه مروین در 3 كیلومتری روستا، از دیگر جاذبههای طبیعی روستای شمشیر به شمار میرود. غار قوری قلعه كه در دامنه كوه «شاهو» قرار گرفته است، از جاذبههای مهم روستا به شمار میآید. انواع گیاهان خودروی كنگر، آویشن، شیرینبیان، گل گاوزبان، ریواس و گون در طبیعت بكر و زیبای این روستا میرویند كه خواص دارویی و درمانی دارند. پوشاك محلی مردان روستای شمشیر شامل چوخه (نیم تنه ابریشمی یا پنبهای)، جافی (نوعی شلوار)، ملكی (نیم تنهای بدون یقه)، لفكه سورانی (نوعی پیراهن با آستین)، شال، دستار، فرنجی (پوشش نمدین)، كوله بال (پوشش ویژه چوپانان) و پاپوش (نوعی گیوه) استفاده میكنند. لباس زنان نیز از كلاه، كلكه (نوعی كلاه)، كلنجه (نیم تنه گلدار و پولكدوزی شده)، قبا (پیراهن بلند، جافی (نوعی شلوار) و شال تشكیل میشود. از معروفترین غذاهای محلی روستای شمشیر میتوان از كلانه كه تركیبی از نان و پیاز با روغن یا كره حیوانی است و از كولیره كه نوعی شیرینی مركب از آرد ذرت یا گندم، شكر و تخممرغ است، نام برد. قیسی و رون نیز از دیگر انواع غذاهای بومی روستاهستند.