زَوارِه شهری کوچک در حاشیهٔ جنوبی دشت کویر ایران است. زواره از آبادیهای کهن ایران است و نام آن از نام برادر رستم گرفته شده‌است. در آن بناهای تاریخی همچون منار زواره در مسجد امام حسن مجتبی (که گفته می‌شود قبل از اسلام آتشکده بوده‌است) قلعهٔ مغول مسجد جامع چهار ایوانی زواره (قدیمی‌ترین مسجد چهار ایوانی ایران) که در آن کتیبه‌هایی نیز وجود دارد. در زواره اغلب ساکنین سید طباطبایی هستند. زواره ساختاری گلی و دارای معماری ایرانی اصیل بوده که امروزه در حال تخریب این آثار هستند. زواره در شمال شرقی استان اصفهان و در مجاورت كویر مركزی قرار دارد. در مركز شهر زواره دورنمای گنبد كاشیكاری شده بارگاه امامزاده یحیی (ع) فرزند امام موسی بن جعفر(ع) نظرها را به خود جلب می كند. در جوار مرقد مطهر این امامزاده جلوه های هنر معماری چون بازار ، حسینه های سرپوشیده و سرباز بزرگ ، مدرسه علمیه، آب انبار ، مسجد كرسی، حمام و با اندك قدمی فراتر از آن بازارچه، مسجد جامع، حسینیه‌های سرباز و سرپوشیده كوچك ، بنای تاریخی هشت بهشت و بقعه پیر عارف سید بهاءالدین حیدر، خانه های چهار صفه‌ای ، و مسجد بن كویه و مناره تاریخ قلعه ها، یخچال ، برج و باروهای به یادگار مانده از دوران گذشته به چشم می خورد. مسجد زواره اولین مسجد چهار ایوانی در معماری اسلامی جهان است که در زمان سلجوقیان ساخته شده است.