صنایع دستی به عنوان بخشی از میراث کهن و فرهنگی ملت ها، نقش مهمی در معرفی تمدن و پیشینه تاریخی بروجرد دارد. اسناد و مدارک فرهنگی برجای مانده از گذشته به ویژه ابزار و ظروف بیانگیر آن است که بروجرد نیز از لحاظ تولید صنایع دستی سابقه ای دیرینه دارد. نوآوران و استادان صنایع دستی در بروجرد همواره به موازات آفرینشهای ذوقی صنعتگران و هنرمندان دیگر شهرهای کشور از جمله اصفهان در خلق آثار شگفت انگیز گام برداشته اند. مسگری ، جاجیم بافی، گلیم بافی ، صابون پزی ، گیوه دوزی، ماشته بافی، چاقوسازی و صنایع دستی ورشو از پرآوازه ترین تولیدات محلی بروجرد بوده که در گذشته از رونق خاصی برخوردار بوده اند. ورشو سازی شاخص ترین صنایع دستی بروجرد است که با بیش از دو قرن رونق ، نام این شهرستان را در داخل و خارج کشور مطرح کرده، اما امروز آرام آرام در بوته فراموشی فرو غلطیده است. آبخوری ، سینی و فنجان ،منقل، آفتابه لگن، سرمه دان، گلاب پاش و سماور از تولیدات متنوع ورشویی هستندکه به استناد برخی متون، کار ساخت این لوازم خانه از زمان سلجوقیان و صفویان دراین منطقه رواج داشته و در زمان قاجار این هنر به اوج خود رسیده است. امروز دیگر صدای دلنشین چکش صنعتگران پر ذوق در کوچه پس کوچه های بازار قدیمی بروجرد به گوش نمی رسد و دگرگونیهای صنعتی نقش و نگار ظروف ورشو را از یاد برده است. در تاریخ ورشو سازی بروجرد استادانی از جمله “محمدرحیم میناگر”، “رضا رئوفیان”، “رضا گلدوز” و “محمد بادآور” پا به عرصه وجود نهاده و با تحمل مشکلات فراوان صنعت ورشو سازی را با دستان خود به اوج و تکامل رساندند. تمدن- صنایع دستی- بروجرد- دوره سلجوقیان- فرهنگ و هنر-شغل - مشاغل