15 مرداد 1401
علی اصغر(ع) فرزند کوچک امام حسین(ع) و حضرت رباب دختر امرءالقیس است که با تیر سه شعبة حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید. مصیبت علی اصغر(ع) برای حسین(ع) جان فرسا بود چنان که گریست و به خداوند عرض کرد: خدایا خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند ولی برای کشتن ما کمر بسته اند. در این لحظه ندایی از آسمان رسید که: ای حسین(ع) در اندیشه اصغر(ع) مباش، هم اکنون دایه ای در بهشت برای شیر دادن به او آماده است. شب هفتم، شب رضاست. حسین(ع) بهترین الگوی پایداری و رضآیت است. او پس از تحمل شهادت همه یاران و جوانانش، کودک شیرخوار خود را به میدان آورد. هنگامی که علی اصغر نیز فدا شد بر قضای الهی گردن نهاد و خطاب به خداوند گفت: ای خدا! چون تو این صحنه ها را می بینی تحمل این مصیبت ها بر من آسان می شود.عبدالله بن حسین بن علی بن ابی طالب معروف به علی اصغر به باور شیعیان نام کوچکترین فرزند حسین بن علی است که مادرش رباب بنت امرئ القیس میباشد. علی اصغر که در ۱۰ رجب سال ۶۰ هجری در مدینه متولد شده و در ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری در شش ماهگی در کربلا کشته شد. علی اصغر یکی از چند نفری است که در بین شیعیان به بابالحوائج معروف میباشند. برخلاف سنت شیعی، در سایر منابع نظیر حبیبالسیر، علی اصغر در واقع نامی برای اشاره به سجاد، فرزند حسین است که در جریان اتفاقات کربلا بیمار بود.[ منابع تاریخی نام این کودک را متفاوت ذکر کردهاند، در برخی منابع عبدالله در برخی منابع علی اصغر ذکر شدهاست.و برخی از منابع دو کودک برای حسین ذکر کردهاند به نامهای «عبدالله» و «علی اصغر». ابن اعثم، نخستین مورخی است که از طفل شیرخوار با نام علی یاد کرده و از او با نام علی فی الرضاع تعبیر کردهاست.[۱۲] و اولین کسی که نام یکی از فرزندان حسین را افزون بر علیاکبر، سجاد، عبدالله و علی اصغر دانستهاست، طبری شیعی از علمای قرن چهارم است. و پس از وی ابن خشاب و ابن شهر آشوب نام این طفل را علی اصغر نگاشتهاند و پس از آن این نام به منابع متاخرتر راه پیدا کردهاست. و برخی قایلاند که عبدالله غیر از علی اصغر میباشد؛ زیرا عبدالله در جلو خیمهها، در دامان پدرش حسین کشته شد ولی علی اصغر بنا بر نقلی در مقابل صف دشمن هدف تیرقرار گرفت. صاحب ذخیرة الدارین هم نقل کردهاست که عبدالله روز عاشورا به دنیا آمد و ساعاتی پس از ولادت کشته شد. ولی در مقتل ابومخنف آمده که کودک شیرخوار حسین در کربلا ششماهه بودهاست. حدیثی به محمد باقر منسوب است: «از آن خونهایی که حسین بن علی به آسمان پاشید، قطرهای به زمین بازنگشت.» زیارت منسوب به ناحیه مقدسه در زیارت ناحیه مقدسه تنها عبارت «أَلسَّلامُ عَلَی الرَّضیعِ الصَّیرِ» به معنی «سلام بر آن شیر خوارِ کوچک» آمده؛ ولی در کتاب المزارمحمد بن مشهدی و کتاب اقبال سید بن طاووس در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه به سال ۲۵۲ ه.ق چنین آمدهاست: السلام علی عبدالله بن الحسین الطفل الرضیع، المرمی الصریع، المتشحط دما، المصعد دمه فی السماء، المذبوح بالسهم فی حجر أبیه، لعن الله رامیه حرملة بن کاهل الاسدی وذویة یعنی: سلام بر عبدالله پسر حسین، کودک شیرخوار تیر خوردهٔ به زمین افتادهٔ به خون غلتیده که خونش به آسمان بالا رفت و در آغوش پدرش به وسیلهٔ تیر ذبح شد. خداوند تیرانداز و پژمرده کنندهاش «حرملة بن کاهل اسدی» را لعنت کند. سوگواری: «محرالمذبوح بالسهم فی حجر أبیه، لعن الله رامیه حرملة بن کاهل الاسدی وذویة» یعنی: سلام بر عبدالله پسر حسین، کودک شیرخوار تیر خوردهٔ به زمین افتادهٔ به خون غلتیده که خونش به آسمان بالا رفت و در آغوش پدرش به وسیلهٔ تیر ذبح شد. خداوند تیرانداز و پژمرده کنندهاش «حرملة بن کاهل اسدی» را لعنت کند. آرامگاه در محل دفن علی اصغر دو مکان بیان شدهاست اولین قول بر سینهٔ حسین بن علی و دومین قول در کنار کشتهشدگان کربلا در نزدیکی ضریح حسین بن علی تاریخ نگاران و علمای معتبر شیعه این را گفتهاند که علی بن حسین هنگام دفن بدن حسین بن علی پدرش، علیاصغر را بر روی سینهٔ وی گذاشت و علی اکبر پسر ارشد حسین بن علی را در پایین پای پدرش دفن نمود.