در چهره پاک و معصومش آثار ایمان، کاملا پیدا بود. با انفجار خشم ملت قهرمان ایران علیه کفر و استبداد، وی نیز به صف مبارزان پیوست و با شرکت در تظاهرات علیه رژیم، نفرت خود را اعلام داشت. به همراه عده ای از دلاوران شهر در اولین آموزش نظامی که در سطح شهر برگزار گردید شرکت نمود. او در راه بازگشت از یک ماموریت دراطراف بیجار در میانه راه و در نزدیکی آبادی در همان حوالی با کمین ضد انقلاب مواجه می گردد و در حالی که هنوز 17 بهار از زندگیش نگذشته بود در تاریخ 4/2/1359 به مقام رفیع شهادت نائل آمد.