یکی از ابتدایی ترین سوال های مهم که ذهن افراد تازه کار در حیطه ارزهای دیجیتال را مشغول می کند این است که تفاوت ارز دیجیتال با پول های معمولی رایج چیست؟ می توان گفت بانک مرکزی هر کشور باید یک شی با ارزش مانند طلا را به‌عنوان پشتوانه پول آن کشور قرار دهد .اما ارزهای دیجیتال دارای پشتوانه فیزیکی نمیباشد. در نقل‌‌و‌انتقال آنلاین بین دو فرد واسطه بنام بانک وجود دارد که بر آن نظارت می‌کند. اما نقل‌‌و‌انتقال ارز دیجیتال بین دو نفر به‌صورت نظیر به نظیر (P2P) صورت می‌گیرد. تراکنش در ارز دیجیتال توسط شبکه‌ای از کاربران که بر روی شبکه بلاکچین حضور دارند تایید می‌شود.اما تراکنش ها با پول هاب رایج هر کشور توسط بانک آن کشور تایید میشود. یک نمونه تفاوت ارز دیجیتال با پول های معمولی رایج در نقل و انتقال پول است. در نقل و انتقالات معمول آنلاین، هویت کاربر احراز می‌شود، اما در ارزهای دیجیتال هویت کاربر محفوظ می‌ماند. در حالت عادی و در خریدهای آنلاین، درصورت بروز مشکل و یا اعتراض پرداخت‌کننده، ‌امکان پیگیری و کنسل‌کردن تراکنش وجود دارد. اما تراکنش در ارزهای دیجیتال به آدرس اشتباه به‌این‌معنا‌است که آن پول برای همیشه از دست رفته‌است، مگر‌آنکه صاحب آن آدرس آدم با وجدانی باشد و پول را به‌شما برگرداند.همچنین اگر به آدرسی صاحبی ندارد ارسال شود، در این صورت آن تراکنش از بین رفته و پول شما هیچوقت به شما باز نمی‌گردد. ارزهای دیجیتال جهانی فرامرزی است.بر این اساس که نقل و انتقال ارزهای دیجیتال در عرض چند دقیقه می‌توانند انجام می شود.اما ارسال پول به نقاط مختلف دنیا ممکن است با سیستم‌های فعلی تا چندین روز طول بکشد. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی نمی‌شناسند و آن‌ها را می‌توان از هر نقطه‌ای در دنیا به نقطه دیگر فرستاد. تفاوت دیگر امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت در مبادلات درون شبکه‌ای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد تامین می‌شود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص می‌دهد که خودشان کنترل پول‌های دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.