19 شهريور 1397
گاهشماری دیلمی که به گاهشماری گالشی و گیلکی و گیلان باستان نیز معروف است، گاهشماری باستانی مردمان کوهستانهای گیلان و مازندران است که در میان دیلمیها ، گیلکیزبانان کوهستانهای گیلان و غرب مازندران (گالش) رایج بوده و برخی از پژوهشگران معتقدند که این تقویم در میان گیلکیزبانان جلگهنشین (گیلهمرد) نیز رایج بودهاست. مراسم آغاز سال جدید (نوروزبل) به طور متغیر، وابسته به محل برگزاری و نحوه قرار دادن پنج روز کبیسه، بین سیزدهم تا هفدهم مرداد ماه برگزار میشد. اما طبق محاسبات علمی آقای نصرااله هومند در کتاب «گاهشماری باستانی مردمان گیلان و مازندران» روز دقیق آغاز سال گیلکی همان ۱۷ مرداد ماه سال هجری شمسی است. مبدأ سالشماری گیلکی، تاریخی است که مردم کوهستانها با انتخاب و اجرای یک روز کبیسه به نام ویشَک (vishak) آغاز سال را در همان جایی که قرار داشت، ثابت نگاه داشتند.نکتهٔ مثبت در این واقعیت این است که، مبدأ تاریخیِ این مردم، نه یک رخداد سیاسی یا مذهبی، که یک رخداد کاملاً علمی و البته مردمی است؛ زیرا آنگونه که گفته شد، دلیل اصلیاش راحتیِ مردم کشاورز و دامدار و صنعتگر در دادن خراج و مالیات سالیانه بودهاست. بنابراین، این مبدأ، متعلق به اندیشه یا مذهب یا تفکر سیاسی خاصی نبوده و تنها برپایهٔ مناسبات تولید بهوجود آمده و میتواند مورد وفاق تمام گیلانیها، از هر اندیشه و مذهبی، قرار گیردسال دیلمی، دوازده ماه ۳۰ روزه دارد به علاوه ۵ روز اضافه به نام پنجیک (panjik) که به پایان ماه هشتم اضافه میگردند که روی هم رفته سیصد و شصت و پنج روز است؛ و هر چهار سال یکبار، یک روز به عنوان کبیسه به نام ویشَک بر پنج روز پنجیک اضافه میگردد.