مدرسه علمیه فتحعلی بیگ دامغان در زمان سلطنت سلطان حسین صفوی به همت حاج فتحعلی بیگ بن ولی خان بیگ استرآبادی بنا نهاده شد و بنا بر وقفنامه آن املاکی را به سال 1181 قمری بر آن وقف نموده است. این مدرسه روبروی درب مسجد جامع دامغان واقع شده است و به واسطه آنکه در پای مناره آن مسجد قرار گرفته به «مدرسه پامنار» نیز شهرت یافته است. مدرسه به سبک بناهای مدارس دوران صفویه بوده است که در وسط حیاط مدرسه و دور تا دور حجره های طلاب قرار داشته است این مدرسه در حال حاضر به نام «مدرسه صادقیه» نامیده شده و دارای حجراتی دور تا دور حیاط است و ساختمان روبروی درب ورودی در دو طبقه بنا شده است که مخزن کتابخانه و سالن قرائت خانه و چندین مدرس در آن واقع شده است.این مدرسه در محله قیصریه ، زیر گنبد خشتی بزرگ و مقابل درب شمالی مسجد جامع می باشد. درب ورودی مدرسه در ایوان دارای دو سکو در طرفین می باشد که کتیبه ای گچبری در کمر ایوان به خط ثلث دارد که قسمتی از آیة الکرسی ، از «و هو العلی العظیم. لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی فمن یکفر بالطاغوت و یؤمن بالله» باقی است .