تپه قبرستان قزوین با ارتفاع بسیار کم ، در 300 متری غرب تپه سگزآباد ( قره تپه ) قرار دارد.این تپه در نزدیکی شهر سگزآباد از توابع شهرستان بوئین زهرا استان قزوین می باشد.بیشتر بقایای باستانی تپه در زیر لایه‌های شن و ماسه‌ی سیلاب مدفون شده است . سفال‌های به دست آمده از این تپه به صورت ظریف و منقوش است و نقوش هندسی ، حیوانی وانسانی بر سفال منقوش دیده می‌شود. ظرافت بیش از حد در تکنیک ساخت از ویژگی‌های سفال این منطقه است که در بعضی از آنها ضخامت بدنه به یک یا دو میلی متر می‌رسد و طرحهای زیبای نقش بسته در بدنه این سفال‌ها، نقش گیاهان و حیوانات به صورت انتزاعی بوده که نشان از فرهنگ و تمدنی غنی منطقه دارد.در این محوطه کارگاه‌های سفالگری و فلز کاری ,تعدادی ساختمان مسکونی وجود داشته و در اوج رونق خود وسعتی حدود ۱۰ هکتار را در بر می‌گرفته‌است. طبق شواهد باستان شناسی این تپه به تناوب یا مورد سکونت قرار گرفته و یا به عنوان قبرستان در طول هزاره پنجم تا اول قبل از میلاد مورد استفاده بوده است .در این تپه پیکره‌ای از خرگوش و پیکره‌های زنانه با طرح‌های سوزندوزی، ظرفی به شکل ارابه چرخدار کشف شده است. نقشی از یک مرد با کفش‌های بزرگ است که قلاده دو سگ به کمر او بسته شده از دیگر نگاره‌های تپه قبرستان است. در طی این سال‌ها حاصل تحقیقات، نگارش مقالات علمی در سطح بین‌المللی و کتابی با عنوان «تغییرات سیاسی و اجتماعی دشت قزوین، کاوش‌های باستان‌شناسی تپه قبرستان» بود که با تلاش پژوهشگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به چاپ رسید.تاریخ استقرار در تپه قبرستان به هزاره اول تا پنجم قبل از میلاد می رسد.