این قلعه ی مربع شكل در شهرستان قزوین خیابان سلامگاه قرار دارد و با ابعاد تقریبی حدود هفتاد متر ، از خشت های سی سانتی متری ساخته شده است . این بنا دو طبقه دارد . طبقه ی فوقانی آن از یك تالار چلیپایی و اتاق هایی در اطراف تشكیل شده و طبقه زیرین آن شامل یك شبكه راه های ارتباطی است . طبقات توسط پلكانی مارپیچ به هم مرتبط می شوند. نمای این قلعه هشت برجی ، آجری است . از شكل و وضعیت بنا چنین استبناط می شود كه این قلعه ، بنایی نظامی و یا مقر فرماندهی بوده است . برخی ، این قلعه را از بقایای " مدینه موسی " كه به امر " موسی الهادی " خلیفه عباسی در سال 168 هـ . ق بنا شد و برخی دیگر آن را منسوب به " میمون بن عون كاتب " می دانند. سفالینه های به دست آمده ، قدمت بنا را تنها تا دوره " آل بویه " به عقب می برد. بعد از آن، مبارک ترک - که یکی از غلامان آزاد شده توسط مامون یا معتصم بود - در آنجا قلعه‌ای ساخت و این قلعه به مبارک قلعه مشهور شد و چون مبارک و میمون مترادف هستند، در طول زمان به میمون قلعه تغییر پیدا کرده.بررسی‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که از طبقه پایینی - که زیر زمین است - به عنوان زندان استفاده می‌شده است.