امام زاده ابراهیم از بقای قدیمی امام زاده ابراهیم ، تنها سر در ورودی به محوطه ی صحن بر جای مانده است . پراكندگی سادات و معصوم زادگان در نقاط مختلف ایران اسلامی یكسان نبوده و در بخش هایی كه احساس امنیت بیشتری وجود داشته ، معمولا حضور سادات در آنجا بیشتر بوده است . خطه ی غرب كشور و استان كرمانشاه به علت پل ارتباطی بین ایران و عراق ، از اهمیت و موقعیت ویژه ای برخوردار بوده و از حضور سادات و دودمان پیامبر اكرم صلوات الله علیه ، بی نصیب نمانده است . از آن جمله می توان به بقعه ی امام زاده ابراهیم واقع در شهرستان كنگاور اشاره كرد . محققین و نسب شناسانی چون مرحوم عندلیب زاده همدانی و مرحرم سید حسین لاری بر این عقیده اند كه نسب این امام زاده به امام سجاد علیه السلام برگردد . بقعه ی مباركه ی امام زاده ابراهیم در شمال غربی معبد آناهیتا قرار دارد و به لحاظ معماری دارای اتاق مركزی گنبد و چهار كنج مدور می باشد . در گذشته صندوقی ساده و چوبین در وسط ضریحی مشبك قرار داشت كه در سال 1373به همت هیات امناء و اداره اوقاف كرمانشاه ، ضریحی مشبك از جنس طلا با نقره ها و نقوش اسلامی جایگزین آن گردید. در سال 1336 بر اثر زلزله این بقعه ی مباركه تخریب گردید كه به جای آن بنایی جدید احداث شد . از بقای قدیمی امام زاده ابراهیم ، تنها سر در ورودی به محوطه ی صحن بر جای مانده است . در بقعه ی مباركه ی امام زاده ابراهیم كتیبه ای بر سنگ نوشته شده كه اشاره به وقف پاره ای از املاك و چند باب مغازه دارد . در اوایل انقلاب اسلامی ، مسجدی به نام شاهزاده ابراهیم در ضلع غربی بقعه ی امام زاده ابراهیم بنا گردید كه مامنی برای خدا جویان و دلدادگان رحمت الهی می باشد .