محمد آملی متخلص به "طالب" مشهور به ملک الشعرا طالب آملی ، از شاعران بنام قرن یازدهم هجری قمری و از ارکان اربعه شعر سبک هندی است . طالب در سال 994 هجری قمری در آمل متولد شد و در سال 1036 هجری قمری در هند وفات یافت . مقبره او در شهر فتح پور سیکری در شمال هند ، در جوار مقبره دوست بزرگوارش اعتمادالدوله تهرانی ، صدراعظم مشهور هند قرار دارد . طالب در هند به اوج قله شعر رسید و به مقام ملک الشعرایی دربار دست یافت و در 42 سالگی در اوج شرف و اعتبار در گذشت . داستان عشق طالب آملی و مهاجرتش به هند ، عرصه زمان را در نور دیده و به یکی از داستانهای ماندگار در پهنه فرهنگ مازندران تبدیل شده است . مثنوی طالب و زهره (طالبا) ، داستان عشق او به دختری به نام زهره است که از کودکی در مدرسه هم درس او بود .