مسافرانی که هر ساله در زمستان از جاده زیبای کوهستانی و برفی محور یاسوج به اقلید عبور می کنند در کیلومتر پنج این جاده با پدیده شگفت انگیزو طبیعی "میل یخی مهریان " مواجه می شوند. در سمت چپ جاده در جای مشخصی از قله کوه -یخهایی عظیم به شکل میله ای بلند و آبشار مانند چشم رهگذران این مسیر را می نوازد این پدیده از دور به مانند توده بزرک برف و گاهی آبشار دیده می شد اماهر چه که به این کوه نزدیک و نزدیکتر شویم با توده ای یخی به شکل میله ای آویزان مواجه می شویم. پدیده دیوار یخی و زیبای تنک مهریان در یاسوج معروف به "میل مهریان " در اثر سرمای بیش از حد آبشار روان و جاری در این کوه به یخ تبدیل می شود و این آبشار جدید یخی تا زمان معینی از سال معمولا اوایل اسفند ماه مقاوم می ماند. این آبشار یخی با ارتفاع 20 متر و ضخامت حدود سه متر زیبایی شگفت انگیزی را در میان این کوه جنگلی بوجود می آورد. وجود درختان جنگلی زیبا -درخشش انوار خورشید از لبه های کوه -وجودبرفهای یخ زده و آبهای روان در کنار این پدیده زیبا و فوق العاده عظمت خداوند و آفریدگار بزرک را برای هر رهگذری تداعی می کند. این پدیده که علاوه بر زیبایی خود -نوعی تقویم زمان برای ساکنان روستاهای اطراف در گذشته بود در زمان معینی از سال اواخر پاییز تااوایل زمستان شکل می گیرد و در وقت معینی از سال نیز با صدای مهیبی فرومی افتاد. صدای مهیب فرو افتادن این توده عطیم یخی آبشار مانند -تقویم ساکنان روستاهای مهریان و بلهزار در قدیم بود چرا که با شنیدن صدای فروافتادن این توده عظیم یخی آنها متوجه می شدند زمستان رو به اتمام و بهاردر حال فرارسیدن است