محسن تَنابَنده (زاده ۱۳۵۴ در دامغان) فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون است. او در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۸۶ برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم استشهادی برای خدا شد. تنابنده در بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نفش اول مرد را برای بازی در فیلم‌های سنگ اول و هفت دقیقه تا پائیز دریافت کرد. تنابنده فارغ‌التحصیل رشته بازیگری از دانشگاه هنر و معماری است. وی در فیلم ها و سریالهای چون پایتخت ۲، شب یلدا، محمد (ص)، چاردیواری، ندار ها، سنگ اول، سن پترزبورگ ۱، هفت دقیقه تا پاییز، مأمور بدرقه، پیامک از دیار باقی، استشهادی برای خدا، زمانی برای دوست داشتن، هندوانه ی شب یلدا، اگه می‌تونی منو بگیر، آفساید، چند کیلو خرما برای مراسم تدفین، چند می گیری گریه کنی؟، دانه های ریز برف، كنار رودخانه سریال «پایتخت» به کارگردانی سیروس مقدم که از شبکه یک سیما پخش شد از کارهای پراستقبال او بود. اما او در پایتخت تنها در کسوت یک بازیگر ظاهر نشد، بلکه نگارش طرح و فیلمنامه را بر هم بر عهده داشت. او می‌گوید: من قبل از اینکه دانشجوی رشته بازیگری بشوم، بهترین بازیگر جشنواره دانشجویی شدم. از کودکی که در آمفی‌تئاتر پیکان‌شهر نقش کرم‌ دندان را بازی می‌کردم تا امروز که کمی در دنیای بازیگری مطرح شده‌ام، حال و هوایم عوض نشده است. همیشه به فکر تحقیق و پژوهش و بازی کردن و کودکی کردن هستم. خیلی منطق و فلسفه و مسائل اینچنینی برایم جدی نبوده است. همیشه دوست داشته‌ام بازی بازی کنم و خوش بگذرانم. اما در طول این سال‌ها یکی دو نفر تاثیرات زیادی بر من داشته‌اند؛ مهمترین آنها حامد محمد‌طاهری است. به اعتقاد من او در مقایسه با تمام کسانی که من می‌شناسم تصورات عمیق‌تری نسبت به بازیگری دارد. بخشی از تجربه‌های ما در یک گروه تئاتری به سرپرستی او، تجربه‌های موفقی نبود اما ما باهم در مورد شکل و شیوه‌های مختلف بازیگری بسیار زیاد با هم کار کردیم و او تاثیرات عمیقی در من گذاشت. بعد از او علیرضا نادری در مورد نگاه به قصه و طراحی یک قصه خوب، پرداخت یک شخصیت‌ و حتی معنی هرکدام از این موارد، تاثیر زیادی بر من گذاشت، هر چند که هنوز هم خودم را فرزند خلفی برای علیرضا نادری نمی‌دانم. چون من به متن به عنوان یک بازیگر نگاه می‌کنم و هنوز نگاه مستقلی به فیلمنامه و شکل‌دادن به آن ندارم.