در گیلان پانزده روز مانده به عید نوروز ، دسته جات ، دو ، سه نفری ، در کوچه ها و خیابان ها به راه افتاده و دم در منازل مردم به خواندن اشعاری در مورد حلول سال نو و فرارسیدن عید نوروز می خواندند و برای صاحبان آن خانه و فرزندانشان دعای خیر و عاقبت به خیری می کردند و در عوض از صاحبان خانه ها مژدگانی و چیزهایی مانند پیاله ای برنج یا تخم مرغ ، شیرینی یا آجیل و ... می گرفتند ، ترجیع بند و اشعارشان اینگونه بود : « نوروز نو سال باشد مبارک شمار را امسال ، باشد مبارک » و یا اینگونه می خواندند : « به یاسین و به طاها و تبارک خدایا سال نو را کن مبارک » صاحبان خانه در مقابل به فاخور امن مال ، هریک وجه نقدی به آنان می دادند