شهرستان دالاهو که در ۹۹ کیلومتری کرمانشاه قرار دارد آخرین شهرستانی است که در پایان برنامه سوم به سایر شهرستانهای ایران اضافه شده‌است. با موافقت هیئت دولت بخش کرند غرب به شهرستان دالاهو ارتقا یافت. شهرستان دالاهو چهاردهمین شهرستان استان کرمانشاه بشمار می‌آید. این شهرستان ۱۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱۵۴ روستا دارد. شامل دو بخش مرکزی و گهواره‌ است. جمعیت ۵۴ هزارنفری آن در زمینه‌های کشاورزی، دامداری، باغداری و صنایع دستی اشتغال دارند. این شهرستان همچنین حدود ۱۷ هزار نفر جمعیت عشایری دارد دالاهو نام کوه مرتفع این منطقه‌است که از طبیعت زیبایی برخوردار است. ساکنان این شهرستان کرد هستند و اکثریت پیرو آیین باستانی یارسان هستند. در این شهرستان اقلیت سنی و نیز تعدادی شیعه دوازده امامی نیز وجود دارند. کرند غرب دارای دو تن از رهبران و بزرگان اهل حق (پیر موسی) و (بنیامین) است که در این شهر قراردارند مکان باستانی - تفریحی بابایادگار و داوود ملقب به داوود کوسوار که هم جوار بابایاذگار در این شهرستان واقع است که اصلی‌ترین زیارتگاه یارسان است. ریژاو (ریجاب) نیز که از مناظر بدیع طبیعی است در این شهرستان واقع شده‌است درروستای توت شاهی (توتشامی)از توابع شهرستان دالاهو مرقد یکی از بزرگان یارسان بنام سیدحیدر حیدری ملقب به سید براکه قرار دارد که از طبق روایات از وی کشف و کرامات زیادی دیده شده است. به طرف دهستان بیونیج در تنگه خاموش مرخاموش و به لفظ فارسی غار خاموش قرار دارد که برای مردم یارستان قابل احترام است در روستای بانیاران از توابع بخش گهواره قبر تیمور بانیارانی ملقب به شاه تیمور بانیارانی مشهور است که مردم اهل حق به اواحترام میگذارنددر روستای بیامه سفلی مرقد سید رضا معروف به سید رزاوه قرار دارد کوههای این شهرستان پوشیده از درختان بلوط می‌باشد در دهستان بیونیج از توابع شهرستان دالاهو نخود فراوانی کشت می‌شود که از پخت بسیار بالائی برخوداراست این منطقه شهرستان دالاهو را به جوانرود و کوههای دالاهو وصل می‌کند. شهر گهواره پس از کرند غرب بزرگترین شهر ناحیه است. این شهر بدلیل برخورداری از باغات، چشمه سارها، رودخانه زیمکان و پوشش جنگلی کوههای پیرامون آن زیباترین و خوش آب و هواترین شهر منطقه می باشد. در این شهر که مرکز بخش گوران نیز می باشد آثار باستانی فراوانی به چشم می خورد. از لحاظ فرهنگی نیز همیشه نامی نیک در طول تاریخ داشته و همیشه در اوج پیشرفت بوده است. دالاهوی کنونی طبق مستندات تاریخی نزدیک به یقین دگرگون شده ی(بالاهوته) یا(بالاهوتا)ی باستانی است که شیلهاک- اینشوشیناک، پادشاه عیلام باستان(حدود۱۱۵۱- ۱۱۶۵ ق.م) از آن یاد می‌کند. در کتاب«ایران در سپیده دم تاریخ»در شرح گروه ششم شهرها و محلهایی که فتح نموده یکباره چهل و نه محل در نواحی«بالاهوتاً، ایالمان(سرپل زهاب) وآ... زاهایا نام می‌برد، حتی این نامها نیز نشانه‌هایی از ناحیه حلوان بدست می‌دهند. بار دیگر در صفحه ۹۲ چنین آمده:که وی(شیلهاک اینشوشیناک) برای پس گرفتن ظروف بسرقت رفتهٔ خود از افراد قبیله ی»بالاهوته" که در زاگرس مرکزی سکونت داشته، به این ناحیه لشکر کشید. هوتهHUTE در زبان عیلامی باستان تنها به معنی جا ومکان می‌باشد.(ایران در سپیده دم تاریخ، صفحه ۱۹۶ شماره ۴۲)اگر فرض کنیم که بالا در زبان عیلامی باستان به معنی امروزی آن بکار رفته بنابراین بالا+پسوند هوته(بالاهوتا) می‌تواند به معنی جای بلند یا کوهستان معنی و تعبیر شود، که نامی مناسب و با مسما برای دالاهو بوده‌است.در این راستا کوهستان شاهو را نیز می‌توان مکان شاه معنی نمود. البته به گفته ای دیگر از دالاهو به معنای کوه دال یا دال کوه (کوه عقاب) نیز یاد شده است و منظور از پسوند هو در آخر نامها را همان کوه می پندارند.