این آیین معنوی یكی از رسوم مذهبی و برخاسته از فرهنگ بومی مردم روستای انجدان است كه در فهرست آثار معنوی كشور به ثبت رسیده است . قدمت این آیین كهن به دوره تیموری و صفویه می رسد و مردم عزادار این روستا در روزهای نهم و یازدهم محرم آن را اجرا می كنند. در روز تاسوعای حسینی مردم محله پایین انجدان با آیین های سوگ و عزا به سمت محله بالا حركت می كنند و درحالیكه ابزاری چوبی و خراطی شده به نام جغجغه را در دست دارند با نوایی موزون و حزن انگیز به جای كوبیدن بر سینه، جغجغه می كوبند. این آیین یك مرشد و رهبر دارد كه نوحه های اصیل و خاصی را قرائت می كند و مردم در پاسخ به نوحه ها با اشك و مویه جغجغه می زنند. نمونه هایی از این آیین مذهبی و پرشور در مناطق روستایی كاشان و ابیانه نطنز نیز مشاهده شده است.