پس از آنكه دختری مورد پسند قرار می گرفت اقدام به خواستگاری رسمی می شد علامت قبول ازدواج ازطرف خانواده دختر چای شیرین بود و در این روز از اقربای دختر هم عده ای بدین مجلس كه به «شیرنی ایچدی» معروف بود دعوت می شدند. در این مجلس میزان مهریه و شرایط طرفین و تاریخ عقد مشخص می شد نامزدی رسمی وقتی صورت می گرفت كه مراسم مخصوصی به نام «شال اوزوك» انجام یابد اوزوك لفظ تركی و به معنی انگشتری است و شال به همان معنائی است كه در زبان فارسی نیز مصطلح است. بین نامزدی و عقد خوانی مدت زیادی طول نمی كشید و از كسان طرفین برای مجلس عقد دعوت می شد و این دعوت غالباً از مردان مسن و میانسال به عمل می آمد.