طوفی تبریزی از شاعران مكتب وقوع است كه ابتدا پیشهى سراجى داشت . وی به زرگرى روى آورد و پس از آن در پى كیمیاگرى رفت و همهى دارایى خود را به سر این كار نهاد. طوفى علاوه بر «رساله»اى كه در فن كیمیاگرى نوشته، گویا «تدكره»اى هم در احوال شاعران پرداخته است. وى در سرودن غزل مهارت داشته و در این فن از ضمیرى اصفهانى پیروى مىكرده است. دیوان شعر از دیگر آثار وى می باشد.