«202» أُولئِكَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَ اللَّهُ سَرِیعُ الْحِسابِ‌ آنها از كسب (و دعاى) خود بهره و نصیبى دارند و خداوند به سرعت به حساب هركس مى‌رسد. نکته ها به «بهره»، «نصیب» مى‌گویند. گویا سهمى را براى انسان نصب كرده‌اند. «2» حضرت على علیه السلام مى‌فرماید: خداوند حساب همه‌ى خلق را یك‌باره مى‌رسد، همان گونه كه همه مردم را دفعةً رزق مى‌دهد. «3» پیام ها 1- بدون كسب وتلاش، بهره‌اى نیست. «لَهُمْ نَصِیبٌ مِمَّا كَسَبُوا» 2- سرعت در حسابرسى، یك امتیاز است. «سَرِیعُ الْحِسابِ» «1». در دعاها براى نجات از آتش، اصرار و تكرار عجیبى است. مثلا در دعاى مجیر حدود هفتاد بار مى‌خوانیم: «اجرنا من النار یا رب» پروردگارا! ما را از آتش جهنّم نجات بده. ویا در دعاى جوشن كبیر كه صد بند دارد در پایان هر بند آن مى‌گوییم: «خلصنا من النار یا رب» «2». بهره‌ى انسان در قیامت، تنها از بعضى كارهاى خویش است، نه تمام آنها. «مِمَّا كَسَبُوا» چه بسیار كارهایى كه انسان مى‌كند، ولى بخاطر نداشتن قصد قربت و نیّت خالص، در قیامت از آن بهره نمى‌برد. «3». تفسیر مجمع‌البیان، ج 2، ص 531. تفسیر نور(10جلدى)، ج‌1، ص: 317