«151» كَما أَرْسَلْنا فِیكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ یَتْلُوا عَلَیْكُمْ آیاتِنا وَ یُزَكِّیكُمْ وَ یُعَلِّمُكُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ یُعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ‌ همانگونه (كه براى هدایت شما) رسولى در میان شما از نوع خودتان فرستادیم تا آیات ما را بر شما بخواند و شمارا تزكیه كند و كتاب و حكمت بیاموزد و آنچه نمى‌توانستید بدانید، به شما یاد دهد. پیام ها 1- رهبرى موفق است كه از خود مردم، در میان مردم و هم زبان مردم باشد. «أَرْسَلْنا فِیكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ» 2- تزكیه بر تعلیم مقدّم است. «یُزَكِّیكُمْ وَ یُعَلِّمُكُمُ» 3- آموزش دین، محور اصلى است و آموزش‌هاى دیگر، در مراحل بعد از آن است. ابتدا «یُعَلِّمُكُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» وپس از آن‌ «یُعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ» 4- انسان براى شناخت بسیارى از حقایق، نیازمند وحى است. بجاى «ما لا تَعْلَمُونَ*» فرمود: «ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ» تا یادآور شود كه اگر انبیا نبودند، انسان براى آگاهى از امورى همچون آینده‌ى خود و جهان، راه به جایى نداشت.