«142» سَیَقُولُ السُّفَهاءُ مِنَ النَّاسِ ما وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِی كانُوا عَلَیْها قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ‌ بزودى بى‌خردان از مردم، خواهند گفت: چه چیزى آنها (مسلمانان) را از (بیت‌المقدّس،) قبله‌اى كه بر آن بودند برگردانید؟ بگو: مشرق و مغرب از آن خداست، هركه را بخواهد به راه راست هدایت مى‌كند. پیام ها 1- افرادى كه هر روز دنبال بهانه‌اى هستند تا از پذیرش حقّ طفره روند، سفیه هستند. «1» «سَیَقُولُ السُّفَهاءُ» 2- كسى كه دست خدا را در وضع یا تغییر احكام بسته بداند، سفیه و سبك مغز است. اعتراض به خداى حكیم ودانا، نشانه‌ى سفاهت است. «سَیَقُولُ السُّفَهاءُ» 3- مسلمانان باید توطئه‌ها وشایعات وسؤالات بهانه‌جویانه‌ى دشمن را پیش‌بینى كرده وبا پاسخ به آنها، از نفوذ وگسترش آن پیشگیرى نمایند. «سَیَقُولُ ... قُلْ» 4- اصل سؤال كردن مورد انتقاد نیست، روحیّه سؤال كننده مورد انتقاد است كه از روى اعتراض و اشكال‌تراشى مى‌پرسد. «ما وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ» 5- قداست و كرامت مكان‌ها و زمان‌ها، وابسته به عنایت پروردگار است، نه چیز دیگر. «لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ» 6- تغییر قبله، یكى از نشانه‌هاى پیامبر اسلام در كتب آسمانى بود، لذا براى بعضى وسیله‌ى هدایت شد. «یَهْدِی مَنْ یَشاءُ» «1». همانگونه كه در روایات به كسى كه آخرت خویش را فداى دنیا كند مجنون، و به پیروان رهبر فاسد فقیر، و آن كس كه دین خود را از دست بدهد، غارت زده گفته شده است. تفسیر نور(10جلدى)، ج‌1، ص: 219