محمد میرزاوندی متولد 1333 از خرم آباد لرستان است،وی چهره ماندگار موسیقی لری است، دارای مدرک لیسانس موسیقی از تالار وحدت تهران است. میرزاوند از سال 1364 تا سال 1366 به عنوان خواننده برتر در جشنواره موسیقی فجر انتخاب شد. به گفته ی خودش از سال ۱۳۵۶ خوانندگی را به صورت غیر حرفه‌ای آغاز کرد و مدتی نزد هنگامه اخوان کار کرد و استاد او در فراگیری ردیف موسیقی درویش رضا منظمی بود در آغاز کار مجموعه ای به نام ای رفیق را خواند در سال‌های جنگ میان ایران و عراق تصنیف‌هایی همچون «تا نفس دارم می‌جنگم»، «سوار»، «کم بُو دیره»، «می‌مانم»، «دایه دایه وقته جنگه» و «شوق جبهه» را اجرا کرد. ترانه «دایه دایه وقت جنگه» بارها از طریق صدا و سیما پخش شدیکی از ترانه‌های او به اسم سنگر رزم بسیج در مورد آزادسازی خرمشهر است.محمد میرزاوند در سال ۱۳۶۷ در اثر سکته مغزی و عوارض آن که باعث ایجاد لکنت در گفتارش شد و نمی‌توانست به درستی صحبت و تکلم کند از خوانندگی دور شد. میرزاوند بعد از سکته تا مدت‌ها نمی‌توانست صحبت کند و زبانش به‌طور کامل بند آمده بود و بدنش به‌طور کامل فلج شده بود اما با پی‌گیری‌ها و معالجات که در خارج کشور روی او صورت گرفت سلامت جسمی خودش را به مرور به‌دست‌آورد اما در تکلم و صحبت کردن دچار مشکل شد که پزشکان توانایی معالجه آن را نداشتند و همین امر باعث شد توانایی خواندن را از دست دهد.