نام این ماهی توسط قهرمان سنگین وزن بوکس در سال 1919 انتخاب شده و هم اکنون هم به همین نام شناخته می شود . جک دمپسی در سال 1903 در امریکای جنوبی و سپس در مکزیک ، گواتمالا و هندوراس کشف شد . زیستگاه اصلی آنها باتلاقی پر از علف می باشد که با کرم ، خرچنگ ، حشرات و ماهیان موجود در باتلاق تغذیه می کنند . انواع آن جک دمپسی آبی ، طلایی ، سبز . سفید و ... . می باشد. بچه ی جک دمپسی از نوزاد یک گوپی هم کوچکتر و ضعیفتر است و والدین از آنها مراقبت کرده تا به اندازه ای برسند که بتوانند از خود مراقبت کنند . جک یکی از زیباترین سیچلاید های امریکایی به شمار می رود ، ماهی های آبی تیره با خال های زیبا در بدن که وجودشان در تانک جلا و ابهتی به آن می بخشد . هر چه تانک آنها بزرگتر باشد رشد آنها سریع تر و بیش تر شده تا جایی که اندازه ی آنها به 36 سانتی متر هم می رسد ؛ اما اگر علاقه به رنگ تیره جک دمپسی دارید ، نباید در تانک از شن روشن استفاده کنید ، چون رنگ جک با دیدن شن روشن سفید می شود . در ضمن حتماً چندین سنگ و مرجان و گیاه مصنوعی برای مخفی شدن آنها قرار دهید . جک دمپسی ها مثل سایر خانواده ی سیکلیده ها مهاجم هستند ولی آنها را می توان با دهان آتشین ، گرین ترور ، اسکار ، رد تیل ، رد ترور ، سورم ، تگزاس و سایر سیچلاید های هم اندازه نگه داشت . البته نگهداری جک با سیچلاید های افریقایی تنها برای مدتی توصیه می شود و بهتر است پس از آن یکی از طرفین به تانک دیگری منتقل شوند. هیچگاه دو جک دمپسی بالغ نر را در یک تانک نگه ندارید و آنها را به صورت جفت ( نر و ماده ) یا به صورت تنهایی نگه دارید . جک ها تقریباً همه چیز خوارند ولی بهتره بیش تر با غذاهای خشک و فریز شده رایج و ماهی زنده تغذیه شوند تا رنگ طبیعی خود را حفظ کنند .