بقایای این پل بر روی رودخانه شور ، در نزدیکی مردآباد کرج واقع گردیده و ظاهراً در دوره پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار توسط آصف الدوله برپا شده و بدین جهت به پل آصف الدوله نیز معروف بوده است. امروزه نیمه شمالی پل مشتمل بر دو دهانه ، به کلی تخریب شده ؛ اما با توجه به بقایای پایه‌ها می‌توان نقشه آن را بازسازی کرد . پل رود شور با احتساب دو انتهای آن در اصل حدود 70 متر طول و با جان پناه‌ها 30/8 متر عرض و چهار دهانه بزرگ و کوچک داشته که امروزه دو دهانه آن ویران شده است. پایه‌های پل با آجر ، مقداری سنگ و ملات ساروج ساخته شده و در جهت مخالف و موافق جریان رودخانه ، برای شکستن فشار آب ، اندکی برجسته شده است. چشمه طاق جنوبی پل 6 متر عرض و از محل پاکار سه متر ارتفاع دارد. دهانه اصلی و به جا مانده پل 10 متر عرض و از پاکار طاق 5 متر ارتفاع دارد. نیمه خراب شده پل ظاهراً دارای دو دهانه به ابعاد و اندازه دهانه کوچک جنوبی بوده است. ضخامت طاق‌های زده شده بر پایه‌ها ، به شیوه دوره صفوی ، از پایین به بالا کاسته شده است ؛ به طوریکه ضخامت طاق کوچک از 60/1 متر در پایین به 1/1 متر در بالا و نیز ضخامت طاق بزرگ از 80/1 متر به 30/1 متر کاهش می‌یابد. بر بالای دو پایه بزرگ میانی و حدفاصل دهانه‌ها ، آب گذرهای کوچکی با قوس ضعیف و خوابیده به ابعاد 2×20/2 متر تعبیه کرده اند. بعد از ساخت طاق‌ها و بالا بردن دیواره‌های طرفین بدنه پل ، میانه بدنه پل را با خاک و مقداری از آن را با شفته انباشته و تا زیر سطح گذر پل بالا آورده اند. با توجه به اینکه طاق میانی پل نسبت به طاقهای طرفین بزرگتر و مرتفع‌تر است، سطح گذر پل نیز از بالای تیزه طاق بزرگ به طرفین دارای شیب نسبتاً ملایمی بوده و جان پناهی در طرفین داشته است.