
علیرضا عصار متولد ۴ بهمن ۱۳۴۸ در خیابان ری، کوچه آبشار است. وی نواختن پیانو را در ۵ سالگی آغاز کرد و نخستین استاد وی کاووس سمندر بوده است. خواندن را از نوروز سال ۷۷ آغاز کرد و نخستین ترانه وی «عیدانه» با سرودهای از مولانا و آهنگ سازی فؤاد حجازی بود. بنابر گفتهٔ خود، شیفتگی ویژهای به مولانا دارد و این در کارهای او بسیار آشکار است. نخستین کنسرت: در سن ۱۶ سالگی در جایگاه نوازنده پیانو در تالار ابوریحان دانشگاه شهید بهشتی حضور در تئاتر «پیروزی در شیکاگو» به کارگردانی داود رشیدی و حضور مهدی هاشمی و فریماه فرجامی در سال ۷۰ در جایگاه نوازنده پیانو.وی دارای مدرک کارشناسی حقوق و متأهل است. خوانندگان مورد علاقهٔ او "فرهاد مهراد" و "بنان" هستند.اولین تجربه خوانندگی وی به طور رسمی، با اجرای قطعهٔ "عیدانه" به سفارش مرکز موسیقی سازمان صدا و سیما در سال ۱۳۷۷ شکل گرفت، پس از آن در فیلمسینمایی "مرد عوضی" به اجری قطعهای پرداخت و سپس به همراه "محمد اصفهانی"، "قدسیان آسمان" را اجرا کرد. مؤثرترین شخصیت در زندگی وی "امیرالمؤمنین علی (ع)" است. وجود اشعار "مولانا" و طرح مسایل اجتماعی از ویژگیهای موسیقی "علیرضا عصار" است. این خواننده معتقد است ترانه خواندن به برقراری ارتباط عاطفی با مردم منجر میشود. "مهران مدیری" و "سیامک انصاری" دوستان نزدیک وی هستند. به طور کلی "علیرضا عصار" برای سلیقه و تفکر مخاطب خود احترام زیادی قائل است.علیرضا عصار رکورد دار اجرای زنده در سالهای گذشته است.از آلبوم های وی می شود به : کوچ عاشقانه (1999) حال من (2000)عشق الهی (2001)ای عاشقان(2002)مولای عشق(2002) نهان مکن (2006) محتسب (2011) و بازی عوض شده(2011) اشاره نمود.همچنین ترانه های تک این هنرمند : عیدانه - نکته دان عشق- باغ زندگی -شبانه - مسیر عشق - ایران من (ویژه جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان) - نومید مشو جانا - نماز - نومید مشو جانا و غلط کردی با یار دگر رفتی می باشند.