مسجد و مدرسه صالحیه قزوین به استناد کتیبه ای که بر سردر آن بوده، در سال ۱۲۴۸ هجری قمری توسط حاج محمدصالح برغانی قزوینی از علمای پارسا و پرهیزکار قزوینی ساخته شده است. این بنا با وسعتی حدود ۴۶۷۰ متر مربع یکی از بزرگترین مدارس علمیه ایران و از عظیم‌ترین مدارس فلسفی شیعه در قرن سیزدهم هجری به شمار می رفته است. از جمله دانش آموختگان این مدرسه می توان سیدجمال الدین اسد آبادی، میرزای شیرازی، سید اشرف الدین حسینی (نسیم شمال) را نام برد. مسجد و مدرسه صالحیه در جانب غربی بازار قزوین و در محله دیمج در غرب خیابان مولوی واقع شده است که از محدوده‌های بسیار ارزشمند بافت تاریخی شهر قزوین به شمار می رود. مسجد در شمال مدرسه قرار گرفته و ورودی آن از خیابان مولوی می باشد. مدرسه دارای میانسرا ( حیاط) بزرگی می‌باشد که فضاها در اطراف آن آرایش پیدا کرده اند. این بنا سه اشکوبه بوده و اشکوبه زیرین به صورت گودال باغچه ساخته شده است. در اشکوب میانی و فوقانی، حجره‌ها با یک ایوانچه رو به میانسرا قرار گرفته اند. فضاهای اصلی بنا که در واقع همان مدرس‌ها می باشند در محورهای اصلی بنا جای گرفته اند. پروژه مرمت از ابتدای سال ۱۳۸۸ آغاز شده است که در دو بخش دنبال می شود. بخش اول شامل مرمت مسجد مدرسه با رویکرد احیا کاربری اصلی بنا است. بخش دوم با رویکرد پاسخگویی به نیازهای معاصر و ارتقا کیفیت آموزش علوم اسلامی و با توجه به ضابطه‌های سازمان میراث فرهنگی طراحی شده است. این بخش شامل فضاهایی همچون کتابخانه، سالن اجتماعات، کلاس درس، و پارکینگ می‌باشد که در مراحل آتی پروژه اجرا خواهد شد.