محمد شهدی لنگرودی در سال ۱۳۰۹ خورشیدی در شهر لنگرود به دنیا آمد. این شاعر گیلانی در قالب غزل،بسیار خوش درخشید. " شباهنگ " دیوان اشعار فارسی اش می‌باشد که در فروردین ۱۳۳۸ با مقدمهٔ استاد امیری فیروزکوهی انتشار یافت. علاوه بر اشعار فارسی، در سرودن ترانه‌های گیلکی نیز ذوق سرشاری داشت. آثار: • شباهنگ • دفتر ترانه‌های گیلکی(به اتفاق محمود پاینده لنگرودی و ناصر فرهادیان) وی در دی سال ۱۳۷۱ در زادگاهش لنگرود درگذشت. قطعه شعری از شهدی لنگرودی: در هر نگهت مستی صد جام شراب است // چشمان تو میخانه ی دلهای خراب است // زد شعله بجان ، چشم فریبای تو هر چند // برق نگهت زود گذر همچو شهاب است // زیبائی گلهای جهان دیر نپاید // ای غنچه ! بزن خنده که هنگام شباب است // مغرور مشو اینهمه برسوز خود ای شمع // کاین سازش پروانه هم از روی حساب است // از اوج فلک دیده بر این خاک چو بستیم // دیدیم که پهنای جهان نقش سراب است // ای مرغ شباهنگ ! مکن ناله که امشب // از عمر ، مرا آرزوی یکمژه خواب است//