
غلامعلی رئیس الذاکرین دهبانی زاده فروردین 1318 در روستای دهنوی زابل و آغازگر سرایش شعر به گویش سیستانی می باشد . وی نخستین کتاب شعرش را به گویش سیستانی در سال 1355 با نام « کورنامه نیمروز» منتشر نمود . این استاد را چهره های نامی ادبیات، برترین بومی سرای ایران می دانند بطوری که تمامی آثار استاد رییس الذاکرین که برخی ها را نیز با صدای خودش خوانده است به زبان سیستانی نوشته و چاپ شده است. رییس الذاکرین کارشناس زیست شناسی است و هیچ تخصصی در زمینه شعر و ادبیات نداشته اما اراده و عشق به وطن سبب شد برترین بومی سرای ایران با سبک مختص خودش شود. وی همچنین انتشار کتبی با عناوین «عیدوک جمازه سوار شب رو»، «پنج ارغن»، «کندو»، «زاد سروان سیستان»، «غزلیات عبرت سیستانی»، «خال کجک»، «آسوکه»، «اشعار مقبولی»، «فرهنگ منظوم دهبانی»، «صد پند صد حبه قند»، «اسناد تاریخی سیستان»، «کاکلک»، «هفت خوان یعقوب»، «زیر بادگیر بلور» ،«یک شهر در آتش سه بار»و«گج واگج»را نیز در کارنامه درخشان خود دارد.شماری از اشعار وی چند دههاست که به واسطه پخش در رادیو محلی شهرستان زابل و همچنین شبکه استانی سیستان و بلوچستان، هامون، در میان مردم سیستان سینه به سینه انتقال مییابد.پنج ارغن، افسانههای منظوم سیستانی کتاب شعری است از غلامعلی رئیسالذاکرین دهبانی که به گویش سیستانی سروده شدهاست.این کتاب سهم به سزائی در پیشبرد ادبیات سیستان داشتهاست و تاکنون از جدیترین تالیفات ادبی موجود به گویش سیستانی میباشد.سبک ادبی این کتاب فابل بوده و از زبان حیوانات سروده میشود.این کتاب به نوعی کلیله و دمنه سیستان می باشد.