اولین آثار سفالی مازندران در غار هوتو و کمربند مربوط به هشت هزار سال قبل از میلاد مسیح است. در حاشیه دریای مازندران اقوامی زندگی می‌کردند که به سفالگری مشغول بودند و اکنون هم محله‌ها و منطقه‌هایی وجود دارد که ریشه در کار سفالگری داشته‌اند و کلاگرمحله، کوزه‌گرمحله و کاسگر محله از این مناطق هستند که کلا به معنای کوزه و کلاگر هم به معنای کوزه‌گر است. این مناطق تقریبا مانند شهرک صنعتی بوده و چند کوره مشترک داشتند و از مراوده تجاری و اقتصادی بسیار عمیقی برخوردار بودند. در گذشته های دور ظروف سفال در همه خانه‌ها بوده است و حتی در ظرفی به نامه "قدره" آش می‌خوردند و ظرف "گومبکا" هم ظرف مخصوص نیشکر بوده است گل لوه ظرف مخصوص ماست بود و شایان توجه است مردم آب را در سبو نگه‌داشته و استفاده می‌کردند که سبو آب را تصفیه و سالم و خنک نگه می‌داشت...